آيا ميتوان يک سبک خاص قديمي را به صورت کامل در يک اداره يا دفتر کار پياده کرد؟ اين سوالي است که در اين مقاله سمانه ساز به آن پاسخ ميگوييم.
در پاسخ به اين سوال اگر در يک کلام بخواهيم به صورت خلاصه پاسخي بدهيم ميگوييم ميشود اما بستگي دارد. همين الان در بسيار از تجارت خانههاي تهران سبکي با استفاده از المانهاي سنتي طراحي داخلي ايراني اجارا ميشود. اين واقعيت است که يک تاجر فرش معتمد بازار در شرکت صادرات فرشهاي دستبافش بايد از انواع قاليهاي زيباي ايراني استفاده کند و به سختي ميتوان براي اين شرکت يک دکوراسيون اداري مينيمال را در نظر گرفت.
تغيير سبک دکوراسيون داخلي عملا سرچشمه گرفته از تغيير سبک کار در محيط کاري بود زماني حتي به ميز و صندلي براي دفاتر نيازي نبود و صاحبات مسند روي زمين و پشت يک ميز کوچک مينشستند.
با آمدن سيستم موسوم به بروکراسي دفاتر اداري هم شکل گرفتند و صندلي و ميز اداري هم جاي خود را در ميان کارمندان و مديران باز کردند.
ابزار وسايل اداري هر چند ده سال تغيير کردهاند شکل ماشينهاي تايپ تغيير کرد؛ پروندهها در زونکنهاي متفاوت دسته بندي شد و فايلهاي چوبي آهني با اشکال متفاوت در دفاتر سر در آوردند. دفتر يک رومه با دفتر بازرگاني و يا دفتر معماري کاملا شکلهاي متفاوتي به خود گرفتند. اين به چه دليل بود. جوابي بسيار ساده براي اين تفاوت فاحش بين دکوراسيون اداري مکانهايي که از آنها ياد کرديم بود آن هم به استفاده هر شغل از کاغذ باز ميگشت.
شايد تعجب کنيد که دکوراسيون اداري چه ربطي به کاغذ دارد. اما باور کنيد که اين صفحات سفيد سبک که هنوز در دست ما اين ور و آن ور ميشوند و سياه ميشوند و به سطل زباله سرازير ميشوند نقش عمدهاي در شکل دادن به ريخت و قيافه دکوراسيون اداري ما داشتند.
سه شغلي که در بالا نام بردم را در نظر آوريد. در يک دفتر رومه رومه نگاران روي چه کاغذهايي مينوشتند؟ کاغذهاي يادداشت و بعد هم محصول ياداشتهايشان را تايپ ميکردند. روي هر ميز يک ماشين تحرير کوچک بود و تلفنهاي بزرگ سيمدار مدام در حال زنگ خوردن. در رومه يادداشتها کمتر بايگاني ميشد براي همين قفسه ها و فايل هاي چندان زيادي براي بايگاني کاغذها دم دست نبود از اين رو از دفاتر باز براي اسکان رومه نگاران استفاده ميشد.
حالا به دفتر معماري فکر کنيد دکوراسيون اداري دفاتر معماري با قفسههايي معني مييافت که در آنها کالکهاي لوله شده طراحي را طبقه بندي ميکردند. همين طور يک يا چند يا چندين ميز رسم با چراغهاي مطالعه با صندليهاي کوچک براي آن که گاهي روي آنها بنشينند. اين کاغذهاي لوله شده کالک بودند که دکوراسيون يک دفتر معماري را تغيير ميداند.
اما به سراغ يک تجارتخانه برويم. دراينجا ليست و صورت وضعيت و فاکتور بود که در حجمهاي چند ده هزارتايي جا به جا ميشد و بايد بايگاني دقيقي روي آنها انجام ميشد. براي همين دکوراسيون تجارت خانهها از اتاقهاي تودرتو به همراه فايلها عظيم في تشکيل شده بود. فايلهايي که زونکنهاي متعددي را در خود جاي ميداد.
اما الان چه همه ما با کامپيوتر، تبلت، لپتاپ مانيتورهاي بزرگ 40 اينچي کار ميکنيم تجارتخانه با نرم افزارهاي حسابداري کار ميکند و تنها براي بايگاني ثابت چيزي را چاپ ميکنند. رومه نگاران و معماران هر دو پشت کامپيوتر هستند و حتي در دفاتر معماري مانيتورها ميتوانند نقشههاي کشيده شده را سه بعدي سازي کنند در حالي که روي صفحات کاغذي تنها يک بعد از کار ديده ميشد.
کاغذ هر روز در حال حذف شدن از معادلات اداري است. امضا ها ديجيتال ميشود و پرداختها الکترونيکي و از اين رو همه به فضايي نسبتا شبيه به يکديگر نياز داريم. حالا در اين وضعيت دکوراسيون اداري روز به روز به يک معيار واحد نزديک ميشود. اکنون به جاي آنکه دکوراتورهاي دکوراسيون داخلي به اين فکر کنند که چه وسايل اداري را بايد در دکوراسيون اداري يک سازمان و دفتر اداري جاي دهند به اين فکر ميکنند که افراد در يک دکوراسيون اداري چگونه با بهره وري بيشتري کار ميکنند. چگونه راحت ترند و از همه مهمتر چگونه از کار خود لذت ميبرند.
بيشترين و پر تعارضترين بخش دکوراسيون اداري قديم و جديد در همين بخش است. دکوراسيون اداري در عصر قبل از تکنولوژي و انفجار اطلاعات به فکر وسايل بود و اکنون به فکر آدمها.
درباره این سایت